De rit naar Lake Natron duurt ongeveer 2 tot 4 uur vanaf Mto wa Mbu (naast Lake Manyara).
Je wordt snel gefascineerd door het spectaculaire landschap rond Natron, met grote heuvels en oude vulkanen in zicht.
De route langs Natron is een minder bekende, die zelden door toeristen wordt gebruikt.
Bezoekers komen hier relatief zelden. Om je heen zie je de verlatenheid en besef je dat de paar Masai-dorpelingen, die alleen hun eigen Masai-taal spreken en geen Swahili, een zwaar leven leiden.
Zo droog en heet….
De koelere maanden (juni tot augustus) zijn heet maar draaglijk. De rest van het jaar zijn de temperaturen extreem hoog, wat buiten zijn onaangenaam maakt.
Rond Lake Natron leven enkele wilde dieren. Soms zie je een giraf, struisvogel, gnoe of zebra, maar dat is niet de voornaamste reden om hier te komen.
Het Natron-meer zelf herbergt een fascinerend ecosysteem dat gedijt in deze barre omgeving.
Het meer zit vol met miljoenen cyanobacteriën en is extreem vijandig (giftig) voor de meeste organismen. Alleen flamingo’s gedijen hier. De alkaliteit kan zo hoog worden dat het bijna die van zuivere ammoniak benadert. Bij regen kleurt het meer zelfs rood, ongeveer 3 keer per jaar.
Je bezoekt deze plaats en dit gebied vanwege de afgelegen ligging.
Het landschap en diverse wandelingen bieden hier een unieke ervaring. Activiteiten in het Lake Natron-gebied draaien vooral om dit. Je kunt over de gebakken modder naar de oevers van het sodameer lopen, waar algen en zoöplankton gedijen en flamingo’s aantrekken.
Ook de meer avontuurlijke (of roekeloze?) toerist komt hier aan zijn trekken.
Je kunt Ol Doinyo Lengai beklimmen, de “berg van God”, meestal ’s nachts beginnen voor een spectaculair uitzicht bij zonsopgang. Deze unieke vulkaan spuwt carbonatiet lava, zwarter en vloeibaarder dan gewone lava. Het is een lood zware klim met risico’s, gezien de actieve status. Lake Natron is een plek voor avonturiers, niet voor herhaling op jaarbasis, maar voor een unieke, alternatieve ervaring.